Als kind zijnde altijd gefascineerd door dieren. Heb met alle dieren die ik heb- en heb gehad- getraind: mijn papegaai Prosper, mijn poes Poeselie, mijn paarden Qwerty, Bokasi, Guapa, Gorgeous en Louca, mijn Sheltie. 

Observeren en luisteren naar dieren was heel belangrijk voor mij, om na te gaan wat ze leuk vonden, wat ze aan konden en vooral wat ze niet graag deden. Met Qwerty heb ik verschillende competities gedaan in dressuur, jumping en cross country, waar veiligheid en welzijn op de eerste plaats stonden. 

Met Louca mijn Sheltie heb ik ook gehoorzaamheidswedrijden gedaan, maar merkte dat dit niets was voor hem, ondanks dat hij tijdens trainingen steeds 100% scoorde. Ik respecteerde hem en ben dit dan ook gestopt en puur recreatief bezig geweest met gehoorzaamheid. Tegelijkertijd gaf ik jarenlang gehoorzaamheidslessen op vrijwillige basis in een hondenschool.

In 2014 werd ik zwaar ziek en kon ik jammer genoeg mijn paardensport niet meer uitoefenen.  

Na enkele moeilijke jaren besefte ik dat ik verder wilde met het helpen van dieren en mensen. Dit gaf mij energie en voldoening in mijn leven.  

De spiegel tussen mens en dier werd steeds belangrijker. Hoe een mens zich gedraagt of voelt, heeft een weerspiegeling op het gedrag van onze dieren en zeker de hond. Deze interactie wil ik gebruiken in mijn toekomstige activiteiten na mijn werkuren. 

Ik focus mij vandaag op balans en harmonie tussen mens en dier, met op de eerste plaats het welzijn van het dier. 

Graag zie ik jullie op één van mijn trainingen, workshops en sessies om samen ervoor te zorgen dat wij een goede band opbouwen in balans en fitheid met onze hond. 

Tot binnenkort 

Marjolijn Peeters